Şöyle ki,
durub-u emsaldendir ki bir dünya güzeli, bir zaman kendine âşık olmuş adi bir
adamı huzurundan kovar. O adam kendine teselli vermek için, “Tüh, ne kadar
çirkindir!” der, o güzelin güzelliğini inkâr eder.
Hem bir
vakit bir ayı, gayet tatlı bir üzüm asması altına girer, üzümleri yemek ister,
ama koparmaya eli yetişmez, asmaya da çıkamaz. Kendi kendine teselli vermek
için, kendi lisanıyla “Ekşidir.” der, gümler gider.
Sözler
